Rossobastardo druivenoogst
Vlakbij het dorp Bastardo ben ik op bezoek bij de familie Cesarini Sartori voor de druivenoogst. Het is eind september en de rijpe Sagrantino trossen hangen te schitteren in de nazomerzon. De meeste druivenrassen zijn al lang geplukt, maar Sagrantino is laat rijp en komt daarom nu pas aan de beurt in Umbrië. Half oktober zullen de laatste trossen hier van de druivelaars geknipt worden.
Sagrantino heeft kleine druifjes met een dikke schil en ze hangen samen in compacte, maar zware trossen. Ze smaken lekker zoet, maar ook tanninerijk door de schil. Aan elke druivelaar hangen verschillende trossen onder de nog groene bladeren. De wijnstokken zijn speciaal zo gesnoeid zodat de bladeren erboven in hoogzomer genoeg schaduw geven. Bovendien drogen de trossen dan ook snel als het geregend heeft, zodat er geen schimmel kan ontstaan. In oogsttijd is het belangrijk dat het enkele dagen droog is. Bij harde regen slorpen de druiven het vocht op en worden wat waterachtig. Nu is het dus een perfecte oogstperiode met vijf droge, zonnige dagen op rij.
Alle druiven worden hier met de hand geplukt, een intensief teamwerk. Met handschoenen en een oogstschaar gaan we in ploegen de rijen in de wijngaard af. We kiezen enkel de perfect gave trossen en laten de gedroogde of gehavende hangen. Het blijkt al snel fysiek zwaarder werk door het constante bukken, de zware kistjes druiven en de oneffen ondergrond waarop we werken. Gelukkig is het goed weer vandaag: zonnig, maar niet te warm. Samen met ons team Olmobuco (naar de gelijknamige wijn Olmobuco) halen we in een half uur tijd maar liefst 300 kg rijpe, gezonde druiven op.
Nu moeten de verse druiven zo snel mogelijk worden verwerkt. De bessen worden van de steeltjes gescheiden door de trieermachine. Met de hand nemen we snel de overblijvende steeltjes, bladeren en slechte druiven eruit aan een soort trillende lopende band. Een tweede selectie dus. Daarna worden de bessen gekneusd en belanden ze in grote inoxen tanks. Hier kan de gisting starten.
Met het hele team genieten we achteraf van een heerlijke maaltijd en natuurlijk een lekker glas Rossobastardo. Uiteraard nog niet van deze oogst: het duurt nog minstens een jaar vooraleer deze vintage 2024 geschonken kan worden. Voor mij is het een leuke dagbesteding, maar de wijnboer werkt dag in dag uit in zijn wijngaard en de kelder. Bij de oogst plukt hij de vruchten van een heel jaar hard labeur op het veld. Heel belangrijk om daar ook eens bij stil te staan bij het volgende glas wijn.
Wil je dit zelf ook eens meemaken? Verschillende van onze wijnboeren organiseren in september een soort opendeurdag tijdens de oogst (cantina aperta in vendemmia).